పందెం గెలిచిన గుర్రాన్ని అమ్మడానికి వేటగాడు సంతకు వెళ్ళాడు. బేరం కుదరక గుర్రానిచ్చి ఆవుకు మారకం వేశాడు. మరొకరి సలహా తీసుకుని ఆవునిచ్చి గాడిదకు మారకం వేశాడు. గాడిదనిచ్చి బూట్లు తీసుకొన్నాడు. బూట్లిచ్చేమో టోపి తీసుకున్నాడు. ..ఆ టోపితో ఇంటికి వస్తూ దారిలో వంతెన మీద నడుస్తుంటే రాయి తగిలి బోర్లాపడ్డాడు. టోపి కాస్తా నదిలో పడింది. దిగులుగా అటే చూస్తూ కూర్చున్నాడు. అదే దారిలో వచ్చే ఇద్దరు బాటసారులు విషయం అడిగి తెలుసుకున్నారు. అయ్యోపాపం అని బాధపడ్డారు. “నీకివాల ఉపవాసమే” అన్నాడొకడు. పెళ్ళాంతో బడితపూజ ” తప్పదన్నాడింకోకడు.” నా పెళ్ళాం అలాంటిది కాదు, ఏమీ అనదు “అని వేటగాడు బాటసారులతో పందెం కట్టాడు. బాటసారులిరువులు వేటగాడింటికి వెళ్ళారు.
వేటగాడు గుమ్మంలో నుంచి భార్యను పిలిచాడు. వాడి పెళ్ళాం ఎదురుగా వచ్చి మావా! వచ్చినావా అంది ఆప్యాయంగా, వాడు జరిగింది చెప్పడం మొదలు పెట్టాడు.వేటగాడు : “గుర్రం ధరకు పలకకపోతే ఆవుకి మారకం వేశా “అన్నాడు.
భార్య : “మంచి పని చేశావు మావా పాలు తాగవచ్చు
“వేటగాడు : “ఆవు కూడా గాడిదకు మారకం వేశా”
భార్య : “కట్టెలు అడివినుంచి మోసుకు వస్తుందిలే” అంది తృప్తిగా.
వేటగాడు : “గాడిదను అమ్మేసి చెప్పులు తీసుకొన్నా”..
భార్య : “అడవుల్లో రాళ్లు, రప్పలు తగలకుండా ఉంటుందిలే మావా”వేటగాడు : “అవి కూడా ఉంచుకో లేక టోపీకి మారకం వేసినా”
భార్య : “సరేలే మావా ఆ టోపితో అందంగా ఉంటావు”
వేటగాడు : “కానీ వస్తావుంటే నేను వంతెన మీద పడితే టోపి జారి నీళ్లలో పడ్డది”..
భార్య : “పోతే పోయిందిలే మావా! నీవు పడిపోకుండా వున్నావు, అంతా అడవి తల్లి దయ” అని తృప్తిగా ముద్దు పెట్టుకుంది.
నేడు ఇలాంటి సంభాషణ వినగలమా! “ప్రస్తుతం మానవుని యొక్క అన్ని బంధాలు వ్యాపార బంధాలే ”
కన్ను చెదిరితే, గురి మాత్రమే తప్పుతుంది.. మనస్సు చెదిరితే జీవితమే దారి తప్పు తుంది .జన్మనిచ్చిన తల్లిదండ్రు లకు కృతజ్ఞతలు చెప్పు నీకు జ్ఞానాన్ని ఇచ్చిన గురువుకు కృతజ్ఞతలు చెప్పు ఏ ఓక్కరిని తోందర పడి ఎం అనకండి మనల్ని ఎగతాళి చేసేవారికి కాలం సమాధానం చేప్పే తీరతుంది..కరుగుతున్న క్షణానికి జరుగుతున్న కాలానికి అంతరించే వయసుకి మిగిలిపోయే జ్ఞాపకమే . “మంచితనం” అదే మనకు ఆభరణం .